II ÖZET DENEYSEL DEPRESYON OLUŞTURULMUŞ SIÇANLARDA ANTİDEPRESAN TEDAVİNİN HİPOKAMPUS VE HİPOTALAMUS ENDOPLAZMİK RETİKULUM STRESİ ÜZERINE ETKİLERİNİN ARAŞTIRILMASI Amaç: Bugüne kadar Major Depresyonun patofizyolojisini anlamaya dönük olarak çok sayıda çalışma yapılmış olmasına ragmen altta yatan mekanizma tam olarak netlik kazanamamıştır. Bu çalışmadaki amacımız ER stresinin, depresyon fizyopatolojisindeki rolünü incelemek ve mevcut tedavilerdeki geç etki ve tedaviye cevapsızlık sorununu aşmak için ER stres üzerine direkt etkili yeni tedavi stratejilerinin önünü açmaktır. Yöntem: Çalışmanın ilk aşamasında sıçanlarda zorlu yüzme testi ile deneysel depresyon modeli oluşturulmuş ve daha sonra 14 gün boyunca 2 farklı dozda sertralin tedavisi uygulanmıştır. Sıçanlar kontrol grubu, depresyon grubu, depresyon+ 1 mg sertralin ve depresyon+10 mg sertraline olmak üzere 4 gruba ayrılmıştır. Ikinci aşamada sıçanların beyin dokuları disseke edilerek hipokampus ve hipotalamusta ER stres moleküllerinin gen ifadesi ölçülmüştür. Bulgular: ATF4 gen ifadesinin hipokampusta depresyonda arttığı ve tedavi ile azaldığı, hipokampal GRP78 gen ifadesinin tedaviden sonra azaldığı, hipotalamik ve hipokampal CALR gen ifadesinin tedavi ile azaldığı, hipotalamus HSP47 gen ifadesinin her iki tedavi grubunda azaldığı, hipotalamik ve hipokampal XPB1 gen ifadesinin tedavi ile azaldığı, hipokampal XPB1 gen ifadesinin depresyon +10 mg sertralin grubunda, depresyon+1 mg sertralin grubuna göre daha da azaldığı bulundu. Sonuç: Bulgular ER stres mekanizmasının depresyonun patofizyolojisinde rol alabileceğini ve tedavi ile birlikte bu mekanizmanın geri döndürülebileceğini göstermektedir. Çalışma bulguları insan çalışmaları için cesaretlendirici olmuş ve antidepresan etkiyi anlamak ve hızlandırmak için yeni projeler için ufuk açıcı olmuştur. Teyit edilebilmesi ve bu değişimin nasıl olduğunun gösterilebilmesi için yeni çalışmalara ihtiyaç vardır
|